Met dank kwam deze foto op mijn weg. En ik lichtte op. Want ik zie hierin een overledene. Meer dan één zelfs.
Nou zou je wellicht kunnen denken... 'daar licht je toch niet van op?'
Want meestal is de associatie met 'dood' toch een gedachte van 'niet leuk' (wellicht zacht uitgedrukt).
En dan heb ik het nog niet eens over de zware gevoelens waar het licht uit verdwenen lijkt...
En al die andere gedachten die een sluier zo dicht maakt.
Een hel kan de dood zijn. En de hemel lijkt dan ver weg...
Herken je die momenten?
En ik besef dat 'dood' een breder begrip is. Want iemand met een gevoel van zwaarte in zichzelf zoals een Burn-out, voelt wellicht ook een vorm van dood.
Ik licht dus wel hier van op. Want ik breng graag lichtjes bij elkaar. De hemel en aarde.
En ik geloof dat ik deze foto mocht zien.
Want wat zijn er veel gedoofde lichtjes 🫂 en hoe ga je daar mee om?
Wat ik in mijn leven geleerd heb is omarming. Liefde die geen voorwaarden stelt.
Dit heeft de mens in zich zitten.
En soms is een herinnering hieraan even een lichtje dat zegt ... kijk, dit ben jij ❤️
En alles mag er zijn. Schaduw en licht.
Dus vandaar dat ik deze foto hier neerzet. Met nog iets erbij wat ik vandaag ontving en graag leer...om te delen met elkaar...😇🙏
Gebed
Dank je wel licht, dank je wel dat jij er bent.
Vandaag kijk ik anderen aan en realiseer me dat zij ook geliefd zijn door het Licht. Net als ik.
Wat gebeurt er nu in je binnenste?
Voelt dit als een schaduw? Licht? Iets anders?
Dikke omarming en fijne dag allemaal 🕊🌹🕊
